Pojęcie ładunku glikemicznego jest stosunkowo nowe.
ŁG określa zarówno jakość węglowodanów zawartych w produkcie spożywczym, jak i ich ilość. Aby wyliczyć poziom ŁG, należy pomnożyć wartość indeksu glikemicznego produktu oraz zawartość węglowodanów (w gramach). Wynik należy podzielić przez 100.
- <10 – niski ŁG
- 10-20 – średni ŁG
- >20 – wysoki ŁG
Udowodniono, że produkty o wysokich poziomach ŁG i IG mogą przyczyniać się do powstawania groźnych dolegliwości. Jedną z nich jest insulinooporność.
Insulinooporność to stan, w którym dochodzi do zmniejszenia wrażliwości tkanek na działanie insuliny mimo jej prawidłowego lub nawet zawyżonego poziomu we krwi. Następstwami insulinooporności są hiperglikemia, cukrzyca typu II, choroby serca czy stłuszczenie wątroby.
Warto pamiętać, że insulina to hormon anaboliczny, pobudzający syntezę tkanki tłuszczowej. Spożywanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym może doprowadzić zatem do intensywnego przybierania na wadze – zwłaszcza, gdy takiej diecie nie towarzyszy odpowiedni wysiłek fizyczny.
Dziś jasne jest, że
produkty o niskim indeksie glikemicznym powinny być spożywane nie tylko przez cukrzyków. Dieta glikemiczna przyniesie wiele korzyści każdemu, kto chce poprawić swoje ogólne zdrowie, sylwetkę i samopoczucie.
- Produkty o niskim IG mają zdolność do obniżania poziomu złego cholesterolu we krwi.
- Dieta oparta o produkty z niskim indeksem glikemicznym minimalizuje ryzyko wystąpienia wielu chorób, w tym zawału serca.
- Potrawy o niskim indeksie glikemicznym pozytywnie wpływają na pracę mózgu. Choć z pozoru mogłoby się wydawać, że to skok glukozy pobudza układ nerwowy do pracy, jest wprost przeciwnie. Nagłe zwiększenie poziomu insuliny we krwi oznacza jej równie szybki spadek, który skutkuje sennością i rozdrażnieniem. Dla mózgu zdecydowanie zdrowszy jest stabilny poziom cukru we krwi – wtedy wykorzysta go najlepiej, jak to możliwe.